Św. Weronika otarła z Twarzy Twej świętej ślady złości, nienawiści, szyderstwa… grzechu. Każdy grzech pada cieniem na Twoje Oblicze w duszy człowieka – w duszy mojej… Każde Ojcze nasz z westchnieniem: odpuść nam nasze winy… jest otarciem Twojej Twarzy… Codzienny rachunek sumienia połączony z żalem jest nim jeszcze w większym stopniu. Każdorazowa sakramentalna pokuta stanowi akt zadośćczyniącej miłości względem znieważonego Twojego Oblicza. Dozwól mi, Panie, pojąć, że jestem w możności, więcej: że jestem zobowiązany ocierać Twarz Twoją z moich i cudzych win.
Stacja VII Pan Jezus upada pod krzyżem po raz wtóry