Mówiono mi nieraz, ze ciężar życia nie bywa ponad siły człowieka… Kiedy jednak patrzę na Twój upadek, zaczynam rozumieć, ze może być ciężar ponad siły… Zaczynam pojmować, ze trzeba było Twojego upadku, by oczy nasze dostrzegły, iż chwile ostatecznego wyczerpania i niemocy również prowadzą do celu. Łaska sięga dalej niż siły ludzkie… Tam, gdzie umęczony człowiek nic już nie może, łaska działa cuda. Twa niemoc stanowi cząstkę dzieła Odkupienia… Twa ludzka słabość, kiedy spotyka się z Bóstwem, zdolna jest podnieść cały świat z przepaści grzechu ku Ojcu Niebieskiemu. Uświęć, Panie, chwile mojej niemocy. Przez łaskę Twoją niech się staną odkupieniem za winy.
Stacja VIII Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty