Zdarto z Ciebie szaty, lecz w moich oczach jesteś nadal odziany. Odziany w godność człowieczeństwa. W obnażeniu Twym objawia się duszy dostojeństwo człowieka. Stwarzając człowieka zamknąłeś w nim podobieństwo Twoje… Zamknąłeś myśl Twoją… I miłość Twoją… Naucz mnie szanować człowieka, a nie szaty. Stwórz we mnie na nowo oczy czyste – czystą myśl i serce… Niepodobna przecież dotknąć człowieka myślą, wzrokiem czy ręką, by równocześnie nie dotknąć krwi Twojej, którą człowiek został odkupiony. Dlatego proszę o oczy nowe – oczy czyste i ręce godne dotykać Ciebie w człowieku i jego sprawach.
Stacja XI Pan Jezus przybity do krzyża